مهندسی بلور در ترکیبات کمپلکس های منگنز حاصل از نمک های منگنز و لیگاند 8-آمینوکینولین با بررسی اثر پیوندهای هیدروژنی در انباشتگی بلور

در این پروژه ی پژوهشی به کمک مفاهیم مهندسی بلور با استفاده از کلرید و استات منگنز((ii و لیگاند اصلی 8- آمینوکینولین و لیگاندهای کمکی پتاسیم تیوسیانات، سدیم یدید و سدیم برمید سه کمپلکس جدید سنتز شده و نقش آنیونهای همراه در چگونگی تشکیل شبکه ی بلوری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بنابر نتیجه های به دست آمده از تجزیه ی عنصری، طیف سنجی زیر قرمز و پراش پرتوی x ، فرمولهای شیمیائی کمپلکس های مزبور به صورت (3) [mn(8-aq)2 (h2o)2](8-aq)2.br و(2) [mn(8-aq)2i2] ،(1) [mn(8-aq)2 (scn) 2] 2 تعیین شدند. نتیجه های حاصل از پراش پرتوی x آشکار نمود که آنیونهایιιو scn به فلز مرکزی کئوردینه می شوند اما آنیون br?نقش خنثی کنندهی بار سیستم بلوری را ایفا میکند. با بررسی بیشتر ساختار این کمپلکسها، می توان به نقش مهم آنیون های همراه نمک های منگنز در تشکیل سه ترکیب با بُعدها و تراکم بلوری متفاوت پی برد. اثر تغییر آنیون روی برهم کنش های غیرکووالانسی آشکار است در ترکیب 3 برهم کنش پیوند هالوژنی مشاهده نمی شود در حالی که در تشکیل شبکه ی بلوری ترکیب2 وجود این نوع برهم کنش ضروری به نظر می رسد. افزون براین، انواع پیوندهای هیدروژنی در تشکیل شبکه ی بلوری هر سه کمپلکس دخالت دارند.